Trafik kazaları, darp, yüksekten düşme gibi birçok nedenden ötürü yüz kemiği kırıkları meydana gelir. Yüzde en sık kırılan kemikler burun, çene ve elmacık kemikleridir. Bunlar kendini travma sonrası yüzde şişlik, kanama, ağız açmada zorluk, dişleri kapatamama, göz hareketlerinde kısıtlılık, çene kemiklerinde basamaklanma gibi bulgularla belli ederler. Bazı durumlardaysa hastanın herhangi bir şikayeti olmayıp rutin radyolojik tetkiklerin yapılması sırasında kırık görülebilir.
Yüz ya da çene kemiklerinde kırık olduğu düşünülen kişilerde öncelikle yapılacak şey hava yolunun açıklığının değerlendirilmesidir. Sonrasında grafiler ve bilgisayarlı tomografi ile kırık hattının tespiti yapılarak ameliyat planlamasına geçilir.
Yüz kemiği kırıkları ameliyatlarında genellikle kırık hattı ortaya konular, kırık uçlar yan yana getirilerek plak-vida ile tespitlenir. Elmacık kemiklerinin bazı kırıklarında, şakak bölgesinden yapılan küçük bir kesi ile çökmüş kemiğin kaldırılması sağlanır. Bazı durumlar yeşil ağaç kırığı dediğimiz durumla karşılaşılır. Burada kemikler kırılmış olmasına rağmen hala uçuca durmaktadır. Bu durumlarda alt ve üst çene tellerle birbirine bağlanarak ağzın açılıp kapanması engellenir. 4-6 haftalık sabitleme sonrasında yeterli kemik kaynaşma sağlandığı gözlenirse teller alınarak ağız açılır.
Plak-vida ile tespit sonrasında bu vidaların alınmasına ergenlik dönemine kadar olan çocuklar haricinde gerek yoktur. Çocuklarda eriyen plaklar kullanılamamışsa çene büyümesini engellememek için plakların ortalama 4 hafta sonra çıkartılması gerekir.
Yüz kemiği kırıkları ameliyatlarında, ameliyat sonrası dönemde hastaların ağız bakımının iyi olması gerekir. Ağız içinden kesi yapılması durumunda ilk 2 hafta boyunca katı gıdaların yenmemesi, enfeksiyonun önlenmesi açısından gereklidir. Ameliyat sonrası ağız gargaraları ve antibiyotik kullanımı şarttır. Uzun süreli fiksasyon yapılan ya da kırığın doğasından ötürü ağız hareketlerinde kısıtlılık olacağı öngörülen kişiler ameliyat sonrasında fizik tedaviye yönlendirilmelidir.
Mandibula denen alt çene kemiğinin eklem bölgesi kırıklarından ayrı olarak bahsetmek gerekir. Genel eğilim bu kırıkların kapalı olarak düzeltildikten sonra çenelerin birbirine tespiti ile ağız hareketlerinin kısıtlanmasıdır. Açık cerrahi yüz felci riski taşıdığından sınırlı vakalarda uygulanmaktadır.